تاریخچه و انواع درب و پنجره های دوجداره
درب و پنجره های دوجداره از دهه ۱۹۳۰ میلادی در آمریکا و اروپا شروع به تولید و استفاده شدند. این درب و پنجره ها در ابتدا از دو لایه شیشه تک جداره تشکیل شده بودند که بین آنها یک فضای هوا وجود داشت. این فضا باعث می شد که حرارت و صدا را کمتر از شیشه تک جداره عبور دهد. اما این درب و پنجره ها همچنان دارای مشکلاتی مانند تشکیل مه و رطوبت، افت فشار هوا و نشت گاز بودند.
در دهه ۱۹۵۰ میلادی، با پیشرفت تکنولوژی و مواد، درب و پنجره های دوجداره با کیفیت و کارایی بالاتری تولید شدند. این درب و پنجره ها از دو لایه شیشه دو جداره تشکیل شده بودند که بین آنها یک فضای خلاء یا گاز خاص مانند آرگون یا کریپتون وجود داشت. این فضا باعث می شد که حرارت و صدا را بسیار کمتر از شیشه تک جداره عبور دهد. همچنین این درب و پنجره ها از لبه بندی های مخصوصی برای جلوگیری از نشت گاز و رطوبت استفاده می کردند. این درب و پنجره ها به عنوان درب و پنجره های دوجداره معمولی شناخته می شدند.
در دهه ۱۹۷۰ میلادی، با افزایش آگاهی و نگرانی در مورد محیط زیست و انرژی، درب و پنجره های دوجداره با عملکرد بالاتری طراحی و ساخته شدند. این درب و پنجره ها از دو لایه شیشه دو جداره تشکیل شده بودند که بین آنها یک فضای خلاء یا گاز خاص وجود داشت. اما این بار، یکی یا هر دو لایه شیشه دارای پوشش های نازک و بازتابنده ای مانند اکسید فلزات یا نیترید تیتانیوم بودند که باعث می شدند که حرارت را به سمت مورد نظر منتقل کنند. به عنوان مثال، در زمستان، حرارت را از بیرون به داخل خانه وارد می کردند و در تابستان، حرارت را از داخل به بیرون خانه خارج می کردند. این درب و پنجره ها به عنوان درب و پنجره های دوجداره کارآمد شناخته می شدند
پیام بگذارید